หมาหายตัวไปกว่า 50 วัน จู่ๆ เดินกลับมาบ้านเอง สภาพอิดโรย ผอมโซ หลังพาไปรักษาอาการป่วยที่ตัวเมือง อึ้งไกลถึง 70 กม

หมาหายตัวไปกว่า 50 วัน จู่ๆ เดินกลับมาบ้านเอง สภาพอิดโรย ผอมโซ หลังพาไปรักษาอาการป่วยที่ตัวเมือง อึ้งไกลถึง 70 กม. ยังเป็นปริศนากลับมาถูกได้ยังไง ต้องเจออะไรกว่าจะมาถึงวันที่ 5 ต.ค.67 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ผู้ใช้เฟซบุ๊ก “Niraya Wilje” โพสต์คลิปความตื้

นตันใจ เพราะสุนัขที่เลี้ยงไว้เดินทางกลับมาบ้านมาบพิมาน ต.ครบุรีใต้ อ.ครบุรี จ.นครราชสีมา หลังหายตัวไปนานกว่า 50 วัน จากนั้นผู้สื่อข่าวจึงเดินทางไปที่บ้านหลังดังกล่าว เพื่อสอบถามข้อเท็จจริงเมื่อไปถึงก็พบ น.ส.ณิรญา แนมครบุรี อายุ 36 ปี พร้อมกับ “เจ้าแบ

๋ว” สุนัขที่อยู่ในคลิป ซึ่งมีอาการอ่อนแรงอย่างมาก และขาหลังด้านขวาได้รับบาดเจ็บ ต้องเดินเขย่ง โดยมี นายจำลอง แนมครบุรี อายุ 67 ปี พ่อของ น.ส.ณิรญา ที่เป็นเจ้าของสุนัขตัวจริง ดูแลไม่ห่างน.ส.ณิรญา เปิดเผยว่า เมื่อวันที่ 13 ส.ค.ที่ผ่านมา ตนได้พาเจ้าแบ๋ว

ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลสัตว์ในตัวจังหวัดนครราชสีมา โดยสัตวแพทย์ได้เจาะเลือดไปตรวจ เพื่อหาสาเหตุของอาการป่วย และต้องรอผล 1 วัน แต่ด้วยระยะทางระหว่างบ้านมาบพิมาน อ.ครบุรี และตัวเมืองนครราชสีมา ห่างกันกว่า 70 กิโลเมตร จึงได้ฝากเจ้าแบ๋ว ไว้ที่บ้านน้องสาว

ซึ่งอยู่ที่ ต.หัวทะเล อ.เมืองนครราชสีมาแต่พอช่วงสายวันที่ 14 ส.ค. เจ้าแบ๋วเกิดหายตัวไป จากนั้นก็พยายามออกตามหา แม้จะพอมีเบาะแสบ้างในตอนแรก แต่เมื่อไปถึงก็ไม่พบตัว พอพ่อของตนทราบข่าว ก็เสียใจอย่างมากและออกตามหาด้วยตัวเอง พร้อมๆ กับคนในครอบครัว แต่ก็ไ

ม่พบ จึงพากันปิดประกาศตามจุดต่างๆ ที่คาดว่า เจ้าแบ๋ว จะเดินทางผ่าน โดยมีรางวัลให้ 3,000 บาทแก่ผู้ที่ให้เบาะแสจนสามารถตามหาเจอตลอดระยะเวลาที่ออกตามหา ก็หมดเงินไปกว่าหมื่นบาท พยายามทำทุกวิถีทาง หวังว่าจะพบ จนผ่านไปนานกว่า 50 วันก็ยังไม่มีใครเจอ กระทั่ง

เวลาประมาณ 19.00 น. วันที่ 3 ต.ค.ที่ผ่านมา จู่ๆ เจ้าแบ๋ว ก็เดินกลับมาที่บ้านเอง ด้วยสภาพร่างกายที่อิดโรยอย่างมาก พร้อมกับวิ่งเข้าไปหาพ่อด้วยความดีใจ รวมระยะเวลาที่หายตัวไปนานถึง 51 วันน.ส.ณิรญา กล่าวต่อว่า ระยะทางจากจุดที่เจ้าแบ๋วหายตัวไปที่ ต.หัวทะเ

ล อ.เมืองนครราชสีมา จนมาถึงที่บ้านมาบพิมาน ต.ครบุรีใต้ อ.ครบุรี ไกลถึง 71 กิโลเมตร ก็ไม่รู้ว่าเดินกลับมาได้ยังไง ต้องพบเจออะไรมาบ้าง ทั้งสุนัขเจ้าถิ่นที่ชอบรุมทำร้าย รวมถึงอาจจะมีคนไม่หวังดี และเรื่องอาหารที่กินประทังชีวิต ทุกอย่างนี้ยังเป็นเรื่องที่

ตนสงสัย ส่วนหนึ่งเชื่อว่า อาจจะเกิดจากสายใยความรักความผูกพันระหว่างเจ้าแบ๋วและพ่อ เหมือนที่พ่อคอยนั่งมองทาง กินไม่ได้นอนไม่หลับ เพื่อรอเจ้าแบ๋ว กลับมาบ้านด้าน นายจำลอง กล่าวว่า เจ้าแบ๋ว เป็นสุนัขที่ลูกสาวเก็บมาให้เลี้ยงตั้งแต่เล็กๆ มีความผูกพันกันมาก

เพราะมองเห็นว่า เจ้าแบ๋วเป็นเหมือนลูก และเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว โดยเป็นสุนัขแสนรู้ สามารถช่วยต้อนวัวได้ด้วย ตอนนี้อายุก็ประมาณ 13 ปีแล้ว เริ่มแก่และป่วยจึงต้องพาไปรักษา ตลอดระยะเวลาที่เจ้าแบ๋วหายตัวไปนั้น รู้สึกทรมานใจ เป็นห่วงอย่างมาก เพราะเจ้าแป

๋วก็ยังมีอาการป่วยติดตัว ทุกวันก็จะนั่งคอยฟังข่าว สวดมนต์ไหว้พระ พร้อมก็ขอพรหวังว่า ผลบุญจะทำให้ได้พบเจ้าแบ๋วอีกสักครั้งในวันที่เจ้าแบ๋วกลับมาถึงบ้าน ตนแทบไม่เชื่อสายตา ความรู้สึกอัดอั้นตันใจ น้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาด้วยความดีใจอย่างที่สุด และหลังจากนั้

น ก็สามารถนอนหลับเต็มอิ่มได้เสียที ตอนนี้ก็มีหลายเรื่องที่สงสัยว่า เจ้าแบ๋วสามารถเดินกลับมาถึงบ้านเองได้อย่างไร เพราะทั้งไกลและยังแก่รวมทั้งมีอาการป่วยด้วย