ผู้หญิงที่เคยเดินทางผิด จะสามารถมีความสุข มีครอบครัวที่ดีได้ไหมคะ –
สวัสดีค่ะเรามีประสบการณ์ชีวิตที่ผิดพลาดที่สุดเป็นจุดที่เรารู้สึกผิดและรู้สึกแย่กับตัวเองมาตลอด เลยอยากถามความคิดเห็นเพื่อน ๆ ว่าเราควรทำยังไงดีคะ
ผู้หญิงที่เคยเดินทางผิด จะสามารถมีความสุข มีครอบครัวที่ดีได้ไหมคะ –
>เล่าย้อนไปอดีตนะคะเป็นจุดเริ่มต้าให้เราเดินทางผิด ตอนนั้นเราอายุยังไม่เยอะ ส่วนตัวเราเป็นคนทุ่มเทกับความรักมาก ๆ ค่ะ ตั้งแต่ครอบครัวพ่อแม่แยกทางกันทุกอย่างก็ค่อนข้างลำบากอยู่ลำพังมาตั้งแต่มัธยม และเป็นโรคซึมเศร้าเพราะความเครียดความกดดันต่าง ๆ เราเลยยึดแฟนเป็นคนรักที่สำคัญมีอิทธิพลกับเรามาก ๆ เพราะเราเคว้งในการใช้ชีวิต
เหตุการณ์ที่ 1 ตอนเจอกับแฟนคนนี้ที่ทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนตอนช่วงแรก ๆ ก็ดีนะคะเราเพิ่งเรียนจบมาอยู่ในต่างจังหวัด ตั้งตัวใหม่ทุกอย่างไม่มีญาติไม่มีใครจนมาเจอกับแฟนคนนี้ ก็คบกันมาดีทุกอย่างค่ะ แต่พอช่วงหลัง ๆ ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ นาๆ เวลาไปกินข้าว ต่าง ๆ ไปเที่ยว เราต้องจ่ายทั้งให้ตัวเองและของแฟนเสมอ รวมตอนนั้นเราเช่าห้องอยู่มีภาระเยอะแยะ ไม่มีเงินเก็บเพราะเพิ่งเรียนจบเริ่มทำงาน แต่ด้วยความที่เราทำเพื่อความรักได้ทุกอย่างก็ไม่คิดอะไร ก็ยอม ๆ จ่ายให้ ถึงตัวเองจะลำบากมาก ๆ เพราะคิดว่าแฟนคงภาระเยอะเลยไม่ค่อยออกเงินช่วยเรา
ผู้หญิงที่เคยเดินทางผิด จะสามารถมีความสุข มีครอบครัวที่ดีได้ไหมคะ –
เหตุการณ์ที่ 2 แฟนขอให้เราย้ายไปอยู่บ้านแฟน บ้านแฟนทำร้านส่งสินค้าลูกชิ้น ของสดต่าง ๆ นะคะ พ่อแม่เขาก็ยินดี และเขาก็รบเร้าเราบ่อย ๆ แต่มีช่วงทะเลาะกันก่อนจะย้ายไป เขาเป็นคนอารมณ์รุนแรงค่ะ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรให้อภัยเขาตลอด หลังจากมาอยู่บ้านเขาเรายอมทิ้งค่ามัดจำหอเกือบหมื่น (ซึ่งเป็นเงินที่มากสำหรับเราตอนนั้น) เพราะคิดว่าทุกอย่างคงจะดีขึ้น
เหตุการณ์ที่ 3 ตอนย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านเขาเรียบร้อย จากที่เราเลี้ยงเขาด้วยคิดว่ามาอยู่ด้วยก็ลดภาระไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายค่าห้องแต่สามารถเอามาซัพพอร์ตเขาแทนได้ สรุปแย่กว่าเดิมเราต้องจ่ายค่าไฟให้ที่บ้านเขา 3000++ ต่อเดือนเพราะมีตู้แช่ และโดนที่บ้านเขายืมเงิน ต้องซื้อของที่แฟนอยากได้ให้เขา พาเขาไปกินอาหารที่เขาอยากกิน พอมีโอกาสพิเศษไปทานข้าวกับครอบครัวเขา เราจะเป็นคนต้องจ่ายเสมอ มันเลยกลายเป็นว่าค่าใช้จ่ายมากมายมหาศาลถมมาที่เราเราเคยขอให้เขาช่วยค่าไฟให้ที่บ้านเขาก็รับปากแต่ไม่เคยช่วย เราเงินเดือน14000 เราต้องจ่ายทุกอย่าง เงินที่ญาติเขายืมก็ไม่คืน เขาไม่มีการสำนึกหรือสงสารอะไรทั้งนั้น แต่เราเกรงใจด้วยความที่คิดว่าเรามาอยู่บ้านเขาเลยอดทน เครียดเก็บความรู้สึกทุกข์ไว้ตลอด จนโรคซึมเศร้ากำเริบ ช่วงแรก ๆ ก็เอาเงินที่ตัวเองประหยัดมาใช้บ้าง จนสุดท้ายทำยังไงมันก็ไม่พอ เพราะคนใช้ใช้สนุก
เหตุการณ์สำคัญที่นำพาเรามาอยู่ในจุดที่ตกต่ำ
* เราติดสินใจยอมขายตัวค่ะ บางคนอาจจะ งง ว่ามาแบบนี้ได้ไง ตอนเรียนมหาลัยจะเพื่อน ๆ ที่รักหรูอยู่สบายชักชวนค่ะ แต่เราไม่เคยคิดจะทำ และไม่ได้คบลึกอะไรกับเพื่อนกลุ่มนี้ขนาดนั้น ตอนนั้นอยู่ในจุดที่จะหาเงินมายังไงให้พอใช้แต่ละเดือน (มองกลับไปเราโง่มากที่สุด) เราตัดสินใจทักเพื่อนคนนั้นไปถามข้อมูลค่ะ มันลับทุกอย่าง ไม่ฟิวขายไปเรื่อยนะคะ แต่เหมือนมีพี่ดูแล เราก็ทำมาสักพัก แฟนไม่สนค่ะขอให้ได้ใช้เงินแต่เขาก็ไม่ได้รู้นะคะว่าเราต้องไปทำอะไรแบบนี้เพื่อเอาเงินมาประโลมเขา
เหตุการณ์ที่5 สุดท้ายเขาจับได้ค่ะ ตอนนั้นโดนทำร้ายร่างกาย ด่าทอทุกอย่างโดยที่เขาไม่ถามเหตุผลว่าเราทำไปทำไม ตอนนั้นยอมรับว่าเราก็ผิด ผิดมาก ผิดที่สุดเพราะตัวเองหักหลังแฟน ทำเรื่องแย่ ๆ แค่เพราะอยากมีเงิน เป็นทางออกที่โง่ที่สุด และเขาด่าทอเราเหมือนหมูเหมือนหมา จะประจานเราให้อับอายที่สุด ตอนนั้นเรายอมค่ะ เราไม่มีทางไปเวลาโดนไล่เพราะอยู่บ้านเขา บางวันโดนไล่ต้องไปนั่งอยู่สะพายลอย ดึก ๆ เพราะไม่มีญาติ ไม่มีใคร เราเลยตัดสินใจออกมาเพราะเราผิดและไม่กล้าสู้หน้าใคร เพราะเราหาทางออกแบบโง่ ๆ ให้กับตัวเอง
เหตุการณ์ที่6 เราขอเวลา1สัปดาห์ขนของหาที่พักใหม่ ตอนที่โดนจับได้ไม่มีความคิดจะกลับไปทำอีกนะคะ เราต้องใช้เงินไปหาหอใหม่ เราเลยออกปากทวงเงินที่ญาติเขายืม เขาโมโหเลยลากเราไปหาแม่เขาพร้อมบอกว่าเอาเงินมาคืนอีผู้หญิงหน้าเงินนี้หน่อย ด่าเราเยอะมาก ๆ จนเรารู้สึกอยากตาย ๆ ไปสะตอนนั้น มีตีเราทำร้ายร่างกาย เราก็ยอมเพราะตัวเองผิด ก่อนออกจากบ้านเขาเราก็เอาเงินค่าที่เรามาอยู่กับครอบครัวเขาให้แม่เขา ก่อนไป
😞นี้คือเรื่องแย่ๆในชีวิตเราค่ะ เราใช้ชีวิตจมกับความรู้สึกผิด ที่โง่ไปทำแบบนั้น รู้สึกตัวเองไม่มีคุณค่า แย่กับตัวเอง จนผ่านมาหลายปี เราได้เจอกับแฟนคนปัจจุบัน
เราใช้ชีวิตระมัดระวังทุกอย่าง ใช้เงินประหยัด แฟนเอาเงินเดือนให้เราเก็บทุกเดือนวางแผนอนาคตด้วยกัน ทำกับข้าวไปกินที่ทำงาน ใช้เงินกัน2คนรวม ๆ ไม่ถึง150ต่อวัน เราให้เกียรติแฟน ดูแลกันตั้งใจเป็นคนดีเลิกงานกลับบ้านตรงเวลาตลอด ไม่มีความคิดจะหาเงินด้วยวิธีนั้นอีกจนเรากับแฟนเริ่มวางแผนเรื่องอนาคยไกลขึ้นไปเจอผู้ใหญ่ของทั้ง2บ้าน คิดเรื่องจะจดทะเบียนสมรสมันเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมากสำหรับชีวิตคู่เพราะต้องถือว่ายอมลงหลักปักฐานกันแล้ว ตอนนั้นรู้สึกดีใจมากค่ะที่เราเจอเขาแต่เพราะยิ่งแฟนเราดีเรายิ่งรู้สึกเป็นผู้หญิงที่มีตำหนิไม่มีคุณค่าเคยเป็นผู้หญิงขายตัวเพื่อเงิน เราคิดถึงเรื่องนั้นเราก็จะหาเรื่องบ่ายเบี่ยงไม่ว่างไปจดตลอด เพราะคำว่าเคยเป็นผู้หญิงขายตัวติดอยู่ในหัวเรา อยากถามความคิดเห็นว่าเราควรจะทำยังไงดีค่ะ เราควรก้าวต่อไปจากเรื่องนี้ยังไง เราอยากเริ่มต้นใหม่อยากใช้ชีวิตให้มีความสุข อยากเป็นคนดี คนแบบเราควรได้รับการให้อภัยบ้างไหมคะ เราสงสารแฟนคนปัจจุบันด้วยค่ะถ้าวันหนึ่งต้องมีลูกมีครอบครัวกับผู้หญิงแบบเรา (แฟนไม่รู้เรื่องในอดีตนะคะ และเราก็ไม่กล้าเล่า เพราะกลัวแฟนรับไม่ได้มันแย่มากจริงๆค่ะที่จะยอมรับได้)
📌พี่ ๆ เพื่อน ๆ คนไหนอยากแนะนำอะไร หรือให้ข้อคิดในการใช้ชีวิตเรา พิมพ์แชร์กันได้นะคะ เราน้อมรับทุกความคิดเห็นค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ