Culinary Class war – เอ๊ะ? แม้แต่อาหารยังมีวรรณะอีกหรอ –

บทความนี้เขียนเพื่อแบ่งปันความรู้สึกหลังดูจบล้วนๆ ไม่ได้สปอยล์อะไรใดๆ

Culinary Class war – เอ๊ะ? แม้แต่อาหารยังมีวรรณะอีกหรอ –

เพิ่งดู Culinary class war รายการแข่งทำอาหารของเกาหลี production Netflix จบ

คอนเซปต์รายการมันก็จะประมาณว่า เอาพวกstreet chef อารมณ์ประมาณเจ้าของร้านดัง ตัวท๊อปๆเก๋าๆในย่านนั่นนี่ 80 คน

Culinary Class war – เอ๊ะ? แม้แต่อาหารยังมีวรรณะอีกหรอ –

มาคัดไปแข่งกับ Chef สายล่าดาว พวกผู้อยู่บนจุดสูงสุดของวงการอาหารสัญชาติเกาหลี 20 คน

ตอนแรกที่ประกาศคอนเซปต์นี่ แอบหยีหน่อยๆว่า ว้าย….เล่นกับระบบวรรณะหวะ

มองบนกับความ Flex ของผู้เข้าร่วมมาก ชั้นเก่ง ไม่มีใครดีเท่ากูแล้วแม้แต่แม่มุงก็ตาม

บอกตรงๆว่ามีเปอร์เเซ็นสูงมากที่นี่จะเป็นรายการที่เอาไว้ดูตอนกินข้าวมื้อนั้นแล้วจบค่ะ

แต่พอดีเป็นคนอ้อยอิ่งเคี้ยวเอื้อง เลยนั่งแช่ไป เล่นมือถือไป กินข้าวไป อะ ปาเข้าไป 3 ตอนยังคัดคนเข้ารอบไม่จบเเลย

ว่าแต่ตอนนั้นชั้นกินอะไรว๊ะ ตั้ง 2-3 ชม.

พอพ้นรอบแรกที่คัดเอาหัวกะทิไปแข่งกันจริงๆ ถึงเห็นเลยว่านี่ไม่ใช่การแข่งกันของระบบวรรณะ มันคือการแข่งขันของเพชรที่เจียระไนจากการแข่งขันและได้รับรางวัลแล้ว กับยังเพชรดิบที่ไม่เคยลงแข่งล่ารางวัลเฉยๆ เมนูที่ถูกนำเสนอมา เชฟบางคนนี่เราโคตรทึ่งว่า คิดได้ไงว๊ะเนี่ย เทคนิคแบบนั้นต้องลองผิดลองถูกมากี่ครั้ง กว่าจะ Improvise ได้ขนาดนั้นต้องโชกโชนประสบการณ์ขนาดไหน การแข่งมัน Respect กันมากกว่าที่คิด เชฟที่ได้รางวัลก็แพ้เป็น อาหารมันตัดสินกันแค่อร่อย กับอร่อยกว่าเลย

โจทย์มันก็โจทย์การทำอาหารอะเนอะ กำหนดวัตถุดิบ กำหนดให้ทำเป็นทีม ต่างๆนานา แต่บรรยากาศการแข่งขันมันมีพื้นที่ให้เชฟมีพื้นที่สร้างสรรค์และเลือกทำได้ดีมากอะ ตอนแรกนึกว่าจะมีแต่อาหารเกาหลีฟิวชั่น แต่เปล่าเลย นี่มันShokugeki no Soma ของแท้ ทุกศาสตร์การทำอาหารมาปะทะกันอย่างเท่าเทียมไม่ว่าจะเป็นอาหารอิตาเลี่ยน ฟิวชั่นฟู้ด ครัวจีน ครัวเกาหลี ญี่ปุ่น อาหารท้องถิ่น พอดูๆไป เราจะเห็น Signature ของแต่ละคนชัดขึ้นเรื่อยๆเลย ยิ่งรู้สึกว่าเค้าดึงเสน่ห์ของผู้เข้าแข่งขันทุกคนออกมาดีมาก สิ่งที่เหลือจะเชื่อในโจทย์ข้อนึงคือโจทย์ที่โคตรจะดึงดราม่า นามธรรมมาก แต่มันถูกนำเสนอได้ดีในแบบที่ไม่ไบแอสเลย มันเสริมให้คาแรคเตอร์ของผู้เข้าแข่งขันรอบนั้นดีแบบ ดีๆยิ่งๆขึ้นไป เจริญๆนะแม่เอ้ย พ่อเอ้ย

อีกอย่างที่ชอบคือกรรมการ เราเคยเห็นเถ้าแก่แบคจงวอนมาก่อนละ ใครที่ดูรายการเกาหลีบ่อยๆก็น่าจะคุ้นๆหน้าแก อารมณ์แบบกอร์ดอน แรมซีย์ที่ออกอาหารสำเร็จรูปด้วยอะ มุมมองวิสัยทัศน์กว้างมาก ความรู้กว้างมาก แกรู้จักอาหารและวัตถุดิบเป็นอย่างดี คอมเม้นแกนี่ฟังแล้วเชื่อถือได้เลยว่าอันนี้แมส อันนี้ไม่แมส

เชฟอันซองแจ อันนี้เพิ่งรู้จักแต่สมกับเป็นเจ้าของมิชลิน3ดาว In detail susๆ ตามสไตล์ Fine dining ความเห็นของเชฟ

คือการพิจารณาแบบขั้นสูง ปีนบันไดกินแล้วอะ จัดจานแบบนี้ สมดุลแบบนี้ รายบะเอียดนิดเดียวคือเชฟจับได้หมด ฟังดูเหมือนแย่นะ แต่มันกลายเป็นเสน่ห์อีกอย่างคือ เค้าจับจุดที่ผู้เข้าแข่งขันพยายามจะสื่อได้หมด ทำไมทำรสแบบนี่ ทำไมใช้เทคนิคนี่ จับรสชาตแฝงได้หมดเลย คือเทพสุด นี่มันลิ้นเทพเจ้า เอรินะใส่สูทแล้วโว้ย! เออ อีกอย่างที่ชอบคือ “ผมต้องชิมยังไง กินอันไหนก่อน” คือฟังบ่อยจนนี่อยากจะถามป้าเมะที่แคนทีนแล้วว่า คุณป้าจัดเซตอาหารแบบนี้ หนูควรเริ่มทานที่เมนูต้ม หรือเมนูแห้ง/ทอดก่อนคะ แต่ป้าเมะจะไม่อธิบายว่าทำไมแกงส้มมันเปรี้ยวเชี่ยๆ ป้าเมะจะมองหน้าว่าชั้นลิ้นไม่ถึง อาหารของป้าหนะไม่ต้องการความสมดุล ใช่สิ แค่ตักใส่จานป้ายังใส่กุ้งให้ไม่เท่ากันเลย ….เนี่ย ป้าไม่มีแพชชั่นในการทำอาหารไง ป้าเมะไม่เหมาะจะทำไฟน์ไดน์นิ่ง แต่ถ้าไฟน์ดิ้งนีโม่ แกก็น่าจะเคยดูกับหลานอยู่

ซ้าย เถ้าแก่แบคจงวอน / ขวา ลิ้นเทพเอรินะใส่สูท

ประการที่ 3 คือ ความสุภาพและให้เกียรติในคอนเท้น แพ้ก็คือแพ้ คอมเม้นของกรรมการถือเป็นที่สิ้นสุดเพราะทั้งสองคนคือคนที่คนในวงการทุกคนยอมรับ ไม่ลำเอียง(หรือสคริปต์ดีก็ไม่แน่ใจ) เป็นเป็นการทำอาหารที่ไม่มีดราม่าเลยเว้ย ประทับใจสุดคือหลังจากคำตัดสินไปแล้ว ผู้เข้าแข่งขันบางคนยังแบบ “contact me นะ IG inbox มาก็ได้” ชอบเวลาที่เชฟแต่ละคนก็ตื่นเต้นกับเทคนิคที่คนอื่นใช้ เป็นการแข่งขันที่ Openness มาก

ท้ายที่สุดใน Episode สุดท้าย สิ่งที่เรารู้สึกว่ามันตื้นตันกว่าการประกาศผลผู้ชนะคือการเอาฟุตเทจที่สัมภาษณ์เชฟแต่ละคนมาพูดถึงหัวข้อ “การทำอาหารคืออะไรสำหรับคุณ” มันทำให้เห็นว่าคนเหล่านี้ใส่จิตวิญญาณ พลังชีวิต ไอเดีย ประสบการณ์ลงไปในจานอาหารของตัวเองขนาดไหน คนที่จะมาถึงจุดนี้ได้ คือนับ1 ไปถึงจุดสูงสุด ล้มเหลว อัตตาพังครืนแล้วก็ลุกขึ้นมานับ1 ใหม่ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง รู้สึกประทับใจมาก มันbeyond รายการทำอาหารตรงที่มันนำเสนอกลุ่มคนที่มี Passion ลุ่มลึกในสิ่งเดียวกัน

ชื่นชมคนที่ใช้หัวใจวิ่งไล่ตามสิ่งที่ตัวเองหลงใหลอย่างแท้จริง

อยากให้ทุกคนลองดูรายการนี้ เผื่อรายการทำอาหารไทยจะไปถึงจุดนี้บ้าง

แก้ไขข้อความเมื่อ